Afgelopen woensdag heeft het college van B&W bekend gemaakt dat er een voornemen is om een tijdelijke noodopvanglocatie voor asielzoekers in Veendam te realiseren. Het college van B&W heeft ingestemd met het verzoek van het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA) om deze opvang te faciliteren in het voormalige pand van autodealer Wensink aan de Lloydsweg 39. Deze noodopvang is bedoeld voor een jaar en voor maximaal 100 personen, waaronder gezinnen, echtparen en alleenstaanden.
GemeenteBelangen Veendam kijkt met terughoudendheid naar dit voornemen. Wij zijn van mening dat de regio Groningen, via een bestuursakkoord, reeds aanzienlijk bijdraagt in het faciliteren van opvang voor asielzoekers, zelfs meer dan welke regio dan ook in Nederland. Onze overtuiging is dat het oplossen van opvang-problemen binnen de provincie Groningen zelf, die we met name in Ter Apel constateren, een verkeerd signaal uitzendt naar de rest van het land: ‘Groningers lossen hun problemen zelf wel op, wij hoeven niets te doen.’
Ondanks onze bedenkingen hebben de fracties D66, PvdA, SP, CDA, CU en VUK aangedrongen op snelle actie om Ter Apel te ontlasten door middel van opvang in Veendam*. Het college heeft gehoor gegeven aan deze wens van een ruime meerderheid in de raad. Als GemeenteBelangen respecteren wij deze uitkomst, omdat dat is hoe democratie werkt.
Nu de situatie zo is, pleiten wij ervoor dat de randvoorwaarden goed worden ingevuld. Eén daarvan is het waarborgen van de veiligheid van de omgeving. Wij gaan er niet bij voorbaat van uit dat ongewenste situaties zullen ontstaan, maar we dragen ook geen roze bril. Omgevingsveiligheid staat voor ons op nummer 1. Burgemeester Sandra Korthuis heeft beloofd dat veiligheid haar topprioriteit is en dat ze niet zal aarzelen om de locatie te sluiten als dat nodig is. Wij zullen haar hier scherp aan houden, evenals de verantwoordelijkheden en toezeggingen van het COA.
We delen ook de zorgen waar die leven binnen de Veendammer gemeenschap. Onze maatschappij stuit op de grenzen van wat we aankunnen: een hoge instroom, beperkte beschikbaarheid van betaalbare woonruimte en stijgende vaste lasten. Velen voelen de noodzaak dat we een stap terug moeten doen en prioriteit moeten geven aan het eerst op orde brengen van de basis.
We kunnen samen veel bereiken en doen ook veel, maar we moeten ook realistisch zijn, niet alles kan.