Graag plaatsen we hierbij de afscheidsspeech die Nico in de raadszaal op de Gemeenteraadsbijeenkomst van 28 maart heeft gehouden.

 

Geacht college, raad en overige aanwezigen,
Langs deze weg dank ik u allen hartelijk met het vertrouwen dat ik kreeg om de afgelopen 4 jaar uw nestor te mogen zijn. Ik hoop dat ik naar verwachting mijn taken die u mij heeft gegeven als voorzitter van de werkgevers des griffiers, naar tevredenheid heb vervuld.
Het was niet eenvoudig om met rechtelijke bemoeienissen van een werknemer afscheid te moeten nemen, uiteindelijk hebben we de vacature van raadsgriffier snel en goed kunnen vervullen en werkt het naar ieders tevredenheid.
Voordat ik het stokje over geef aan mijn dochter wil ik jullie nog even meenemen naar een stukje geschiedenis over Gemeentebelangen Veendam.
In 1981 is Gemeentebelangen opgericht, als één van de eerste in het land.
Er was veel onvrede in Wildervank na de herindeling met Veendam. Het zwembad moest dicht en Wildervank zou uit het telefoonboek verdwijnen. De heren Hendrik Feiken, Koos Prummel, Egbert Schmaal, Klaas Regien en Jan Tap, konden het niet meer aanzien en begonnen een nieuwe partij.
Ik was toen nog geen lid van de partij, maar van de VVD. In die tijd had ik een eigen drukkerij, genaamd Europrint en kreeg ik het verzoek van de Wildervanker initiatiefnemers om het drukwerk te verzorgen voor hun campagne.
Het lukte GB om in 1982 met 1 zetel in de raad te komen, Christians (Wildervanker en Fnv bestuurder) werd het eerste raadslid. Na twee jaar nam mevrouw Jannie Hardering – Heeres ( Wildervanker huisvrouw en jaren lang ambtenaar van de burgerlijke stand) plaats op de zetel van GB.
In tussentijd had ik mijn bestuursfunctie en het lidmaatschap bij de VVD opgezegd.
Ze vonden het toentertijd een kwalijke zaak dat ik het drukwerk voor een andere politieke partij had gedrukt en hen zo aan een zetel had geholpen. Door deze kwestie heb ik me uiteindelijk aangemeld bij GB en werd ik 1986 als eenmansfractie, het nieuwe gezicht van Gemeentebelangen in de raad.
GB was de enige partij die tegengas gaf tegen het asielzoekerscentrum in Wildervank. Nogmaals het ging mij om de plek midden in een woonwijk, niet tegen de asielzoekers.
In die tijd heb ik ook ervaren hoe vervelend het soms kan zijn om een politicus te zijn. Dat je soms een dikke huid moet hebben, omdat aanhangers van andere partijen je maar al te graag negatief wegzetten.

In 1990 kwam GB met 5 zetels in de raad. We waren ineens de 2de partij van Veendam. Toch werd er in die tijd een coalitie buiten ons om gevormd (3 wethouders van de PvdA en 1 van D’66)
In 1994 vielen we terug naar 2 zetels door wat onrust intern.
In 1998 konden we onze 2 zetels behouden. Helaas verliet een vaste kracht Gemeentebelangen en werd hij actief bij de PvdA. De andere raadsleden dachten, nu zal Nico ook wel het bijltje erbij neerleggen of zich aan sluiten bij een andere partij. Alle deuren stonden open.
Maar ik bleef doorvechten en kreeg hulp van de Windmolens. Ik was het enige raadslid die het onheil zag aankomen. Zelfs zo erg dat het Cees Hoogstraten opviel en mij in een open raadsvergadering uitmaakte voor Don Quichot en mij het boek overhandigde. Ik maakte daar propaganda tegen omdat ik dit uit de POP van de provincie had waargenomen en daardoor melden zich juist nieuwe leden zich aan bij Gemeentebelangen.
Meneer de voorzitter even een opmerking tussen door.
In afgelopen raadsperiode zijn bijna alle raadsleden en collegeleden Don Quichots geworden
In 2002 droeg Egbert Schmaal zijn beide zonen Bram en Henk-Jan aan als kandidaten voor de lijst.
Mijn dochter Martine had inmiddels ook interesse gekregen in de politiek. Zo kreeg ik toch enthousiaste jonge mensen op de lijst van GB. Jan Lutterop werd de nieuwe lijstrekker en ik stond als tweede op de lijst.
We dachten we zullen wel weer 2 zetels krijgen en dan kunnen we het wel samen doen. Maar we kregen plotseling 7 zetels. Volgens mij veroorzaakt door het Pim Fortuin effect. We kwamen voor het eerst in het college met 4 partijen en er was praktisch geen oppositie.
We zakten in 2006 terug naar 5 zetels en we mochten van de PvdA met 10 zetels een coalitie vormen. Henk-Jan Schmaal werd toen wethouder.
In 2010 groeiden we naar de historische zege van maar liefst 8 zetels, en in 2014 met de opkomst van de SP die 4 zetels kreeg, zakten wij terug naar 6 zetels, maar bleven de grootste partij van Veendam.
Afgelopen woensdag kregen wij na een, verhitte campagnestrijd, opnieuw het vertrouwen van de burger en zijn we wederom de grootste partij. Zelfs met een zetel winst naar 7 zetels.
Het gaat goed met GB en dus zal het ook goed moeten gaan met onze gemeente, al zijn er altijd verbeterpunten.
Na een periode van 10.364 dagen wordt het wel eens tijd om het raadswerk over te dragen aan jongere generatie en ben ik blij dat de naam Zweerts de Jong nog steeds staat ingeschreven bij de Veendammer gemeenteraad.
En moge deze ook de Veendammer bevolking naar eer en geweten dienen om deze mooie gemeente haar toekomst te weten behouden.
Als ik terug kijk na al die jaren…komt er maar 1 woord in mij op. TROTS. Trots dat ik samen met een groep goede mensen om mij heen, maar ook een lange tijd alleen, mijn passie voor politiek heb kunnen bedrijven en voor onze idealen heb gestreden.
Hoewel ik nu wel afscheid neem, heb ik toch iets waar ik me aan stoor, de mooie mogelijkheid om te kunnen trakteren in de raad bij je verjaardag, dat schept een gezellige band samen. Dan het niets zeggend plakje cake nu. Daarom wil dit als advies meegeven, deze traditie weer in ere te herstellen. Wees niet bang, ik dien er geen motie voor in deze keer….

Toch bent u nog niet helemaal van mij af, want ik ben al twee keer als een foenix herrezen in de raad. Ik sta nu weer als reserve en zal u dus blijven volgen, maar in tussentijd ga ik wat vaker golfen en ga ik genieten van mijn kleinkinderen.

Tot ziens en het gaat u allen, vooral met uw gezondheid, goed!